KALBİMİZ SOMA İÇİN ATIYOR
Biz burada gülüp konuşup eğlenirken , Soma'daki çocuklar, ölen babaları için ağlıyorlar, bizler sıcacık evlerimizde oturup müzik dinlerken, o çocuklar babaları için dua ediyorlar, ağlıyorlar ! Biz '' baba bana şunu al '' demesini bilen çocuklarız . Ya Soma'daki çocuklar , '' bana bunu alır mısın ? '' derken çekiniyorlar . Aslında bu cümleyi diyecek babaları yok. Şimdi bizler oturup yemek yerken babalarımızla , o çocuklar babalarının oturdukları yerlere resimlerini koyup yemek yiyecekler . Belki de yiyemeyecekler . Biz bir avuç kömürün değerini bilmeyen insanlarız . Biz bir madencinin değerini bilmeyen kör insanlarız ! Biz babalarımız işten gelince koşa koşa yanına gidip '' bana ne aldın ? '' diye soran çocuklarız . Ama o çocuklar , her gün babaları eve geldiği için mutlu olan , şükreden çocuklar . Şimdi ne kapılarını çalan babaları olacak ne de '' babam geldi '' sevinciyle kapıyı açan çocuklar artık bu cümleyi kurmayacak ! Biz hiçbir şeyin değerini bilmeyen çocuklarız ... Biz sokaklarda babalarımız elini tutarken , o çocuklar babalarının topraklarını avuçluyorlar . Biz bir şey yediğimizde ''yer misin ? '' diye sorarken , onların bunu diyecek babaları yok . Şimdi o çocuklar babalarının kömür kokan kıyafetlerini kokluyorlar . Bir avuç kömür için , birçok ömür gitti... Şimdi hepimizin yüreği kömür karası ... SİZLER BİZİM YÜZLERİ '' KARA ELMAS '' OLAN KAHRAMANLARIMIZSINIZ ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder